خسته شدم بس که فکر کردم به "انقلاب درونی".کار هر کسی نیست.اگه از همون اولین باری
که به دگرگونی اساسی فکر کرده بودم می رفتم سراغ اصلاح تدریجی شاید رفتارم تا الان
خیلی تغییر کرده بودم.
اما اگه تا صد سال دیگه هم فقط به انقلاب درونی فکر کنم به جایی نمی رسم.شاید کمی دیر
باشه اما بالاخره باید از یه جایی شروع کرد.در توانم نیست خودمو یکباره دگرگون کنم اما سعی
می کنم اصلاحات درونی رو پیش ببرم تا ببینم به کجا می رسم.
امضا:نینو