"چه شکستی از این بدتر که بعد از این همه مدت با یه نفر فقط بفهمی که چقدر غریبس."
در آخرین ساعت های سالی که خوب نبود فکرم آزاد است از هر چیزی.پاک و بی لک.درست مثل ذهن های جو و کلمنتاین در "درخشش ابدی یک ذهن بی لک" که هنوز هم بهترین فیلمی است که دیده ام.
آرزویم بد نبودن 88 است.برای خودم.برای تو و برای تمام کسانی که لیاقت داشتن لحظات خوب را دارند.
امضا:نینو